Odzież medyczna - ważniejsza niż myślisz

opuszczenia drobnoustrojów do określonego środowiska, np. otwartej rany. Zastosowanie Aseptyczność jest to stan, w którym pomieszczenia, środki opatrunkowe, leki, narzędzia chirurgiczne i ręce operatora są wolne od żywych drob

Odzież medyczna - ważniejsza niż myślisz

Aseptyka ma też zastosowanie

Aseptyka

Aseptyka ? postępowanie mające na celu dążenie do jałowości pomieszczeń, narzędzi, materiałów opatrunkowych i innych przedmiotów w celu niedopuszczenia drobnoustrojów do określonego środowiska, np. otwartej rany.
Zastosowanie

Aseptyczność jest to stan, w którym pomieszczenia, środki opatrunkowe, leki, narzędzia chirurgiczne i ręce operatora są wolne od żywych drobnoustrojów chorobotwórczych. Jest to zapewnione poprzez dokładne mycie i dezynfekowanie dłoni oraz stosowanie przez zespół operacyjny wyjałowionych fartuchów, rękawiczek, narzędzi oraz odpowiednie przygotowanie sali operacyjnej (mycie, sterylizowanie sal poprzez naświetlanie promieniami ultrafioletowymi, powietrze jest przepuszczane przez filtr, zanim trafi do sali operacyjnej) i pola operacyjnego. Oznacza to także działania zabezpieczające przed zakażeniem.

Aseptyka ma też zastosowanie poza salą operacyjną, m.in. w badaniach laboratoryjnych i bakteriologicznych, w produkcji leków i żywności.

W przemyśle spożywczym oznacza proces produkcyjny, który dzięki zastosowaniu specjalnej technologii pozwala na wytwarzanie i pakowanie produktów bez użycia środków konserwujących.
Historia

W 1885 Polak Jan Mikulicz-Radecki użył podczas operacji rękawiczek bawełnianych, w 1887 Ernst von Bergmann wprowadził sterylizację przy użyciu pary wodnej, a w 1894 William Halsted zastosował rękawiczki z gumy.

Za ojca aseptyki uważa się Gustava Adolfa Neubera, kilońskiego chirurga (1886). Reguły aseptyki wprowadzone przez niego, niewiele zmienione, obowiązują do dziś.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Aseptyka


Lekarskie wyposażenie gabinetów kosmetycznych

Wiele urządzeń wykorzystywanych w gabinetach kosmetologicznych pochodzi ze sklepów z wyposażeniem medycznym. Takie sklepy oferują najwyższą jakość, a przede wszystkim to, że oferowane przez takie zakłady produkty spełniają standardy, jeśli chodzi o czystość i sterylność. Przy przeprowadzaniu zabiegów kosmetologicznych jest to jeden z najważniejszych aspektów, które trzeba wziąć pod uwagę. Urządzenia wykorzystywane w kosmetologii co prawda są często dość niewielkich rozmiarów, ale nie oznacza to, że są tanie. Większość z nich, jak na przykład specjalistyczny aparat do zamykania naczynek, to dość znaczny koszt i obciążenie finansowe dla kupującego. Nic więc dziwnego, że na takie wyposażenie mogą sobie pozwolić tylko dobrze prosperujące gabinety kosmetologiczne.


W literaturze można spotkać

System opieki zdrowotnej

System opieki zdrowotnej (również system zdrowotny) ? system definiowany jako spójna całość, której liczne, powiązane między sobą części wspólnie oddziaływając wpływają pozytywnie na stan zdrowia populacji. Jest on wyodrębnioną całością złożoną z wielu różnorodnych elementów, które powiązane są różnorodnymi więziami (czyli między którymi zachodzą różnorodne relacje) i który realizuje cele związane ze zdrowiem.

System zdrowotny można również zdefiniować jako zorganizowany i skoordynowany zespół działań, którego celem jest realizacja świadczeń i usług profilaktyczno-leczniczych i rehabilitacyjnych mających na celu zabezpieczenie i poprawę stanu zdrowia jednostki i zbiorowości.

W literaturze można spotkać wiele koncepcji odnośnie elementów wchodzących w skład systemu ochrony zdrowia. W modelu tradycyjnym, reprezentowanym przez D. Mechanica1, elementy składowe systemu były tożsame z trzema szczeblami opieki: pierwszego, drugiego i trzeciego szczebla, czyli opieką podstawową, specjalistyczną i wąskospecjalistyczną. Na pierwszym poziomie dochodzi do pierwszego kontaktu między systemem i ludźmi. Pozostałe poziomy służą wsparciem i dostarczają świadczeń specjalistycznych, stając się coraz bardziej złożonymi w miarę przesuwania się w górę systemu.

Obecnie najbardziej rozpowszechnionym podejściem do problemu jest koncepcja tzw. ?trójkąta?. Wyróżnia się tu trzech uczestników systemu: pacjentów (jako podmioty korzystające ze świadczeń), lekarzy wraz z pozostałymi wytwórcami usług zdrowotnych oraz płatnika publicznego, nazywanego również ?płatnikiem trzeciej strony? (dysponującego środkami publicznymi).

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_opieki_zdrowotnej