Co powinieneś wiedzieć o prawie

niu porad prawnych tym pracownikom firm, którzy są odpowiedzialni za podpisywanie umów handlowych. Korzystanie z pomocy prawnika podczas podpisywania wątpliwych lub dużych umów handlowych jest już standardem obowiązującym w prakty

Co powinieneś wiedzieć o prawie obsługa prawna firm katowice

Usługi prawne świadczone pracownikom firm

Prawnicy bardzo często znajdują pracę w firmach lub wykonują zlecenia przez nie otrzymane. Takie usługi prawne polegają na świadczeniu porad prawnych tym pracownikom firm, którzy są odpowiedzialni za podpisywanie umów handlowych. Korzystanie z pomocy prawnika podczas podpisywania wątpliwych lub dużych umów handlowych jest już standardem obowiązującym w praktycznie wszystkich firmach. W niektórych z nich po porady prawne sięga się również podczas podpisywania wszystkich umów handlowych. Prawnicy pomagają również kierownikom firm w rozwiązywaniu ich sporów prawnych z pracownikami lub w momencie, kiedy składane są jakieś reklamacje przez niezadowolonych klientów. Zdarza się również, że prawnicy świadczą swoje usługi wszystkim pracownikom jakiejś firmy na zasadzie obowiązującej ich umowy.


Kompetencje prawników

Wiadomą rzeczą jest, że studia prawnicze są bardzo trudne. Jednak trzeba przyznać, że po ich zakończeniu można znaleźć pracę w wielu różnych miejscach i wydaje się, że ofert pracy dla prawników nigdy nie zabraknie. Muszą oni jedynie nabyć umiejętności praktycznego wykorzystania wiedzy zdobytej przez siebie w trakcie studiów. Posiadają oni przecież odpowiednie kwalifikacje i kompetencje do prowadzenia spraw rozwodowych i spraw dotyczących ustalenia praw do opieki nad dziećmi oraz spraw spadkowych. Oprócz tego mogą pracować w firmach, w których będą służyć poradą prawną w trakcie podpisywania przez dyrektorów ważnych umów i rozwiązywania sporów z pracownikami. Bardzo często prowadzą oni także samodzielną działalność i wykonują usługi prawnicze na podstawie realizacji konkretnych zleceń.


Przykładowy zapis aktu prawnego

Powoływanie się na źródło

Przy powoływaniu się na akty prawne opublikowane w Dzienniku Ustaw należy przytoczyć pełną nazwę aktu prawnego wraz z datą jego uchwalenia, a następnie w nawiasie podać miejsce publikacji w następujący sposób:

skrót: Dz. U.
jeżeli akt prawny został opublikowany w innym roku, niż data jego uchwalenia należy podać również zwrot: ?z XXXX r.?
numer pod którym akt jest opublikowany: ?Nr XXX? (niestosowany w odniesieniu do aktów wydawanych od 2012 r.)
pozycję pod którą akt jest opublikowany: ?poz. XXXX?
dodatek ?z późn. zm.? (w praktyce czasem jako ?ze zm.?), jeżeli w dacie cytowania obowiązuje wersja aktu zmieniona w stosunku do wersji opublikowanej w cytowanym źródle
jeżeli akt jest objęty tekstem jednolitym, należy podać adres publikacyjny obwieszczenia zawierającego tekst jednolity: ?Dz. U. z XXXX r. Nr XX, poz. XXX? (zgodnie z zasadami techniki prawodawczej nie powinien, ale w praktyce bywa poprzedzany słowami: ?tekst jednolity? albo skrótami: ?tekst jedn.? lub ?t.j.?, np. ?tekst jednolity: Dz. U. z XXXX r. Nr XX, poz. XXX?)

Przykładowy zapis aktu prawnego wraz ze wskazaniem źródła:

ustawa z dnia 15 września 2000 r. ? Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.)
ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774, z późn. zm.)
ustawa z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 118)

W praktyce prawniczej stosuje się prostszy zapis, np. Dz.U.2004.261.2603.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dziennik_Ustaw